Het eerste weekje in Paramaribo!

Hello dushi’s
Exact een week geleden begon het avontuur. Van sneeuw op Schiphol naar 30 graden in Paramaribo. Na een vliegreis van 9 uur waarbij wij volgepropt werden met eten en drinken konden wij onze voeten op de bodem van Suriname zetten. Meteen rennend naar de douane omdat dit lang zal duren werd ons in het vliegtuig gezegd. Opzich viel het wachten mee en stonden onze taxi chauffeurs buiten op ons te wachten. Nadat onze zware koffers in de auto’s waren gezet kon de reis naar ons huis beginnen, op naar het roze huis! Maar de taxi chaffeurs hadden een ander adres doorgekregen. Wat bleek, wij konden nog niet in ons huis en werden gedropt in een ander huis voor 1 of 2 nachten. Een top huis met een enorm dakterras maar ver van het centrum af. Uiteindelijk zijn wij hier 4 nachten verbleven voordat wij naar ons huis konden verhuizen, hallo Suriname!

De eerste dagen hebben wij vooral dingen geregeld voor de aankomende maanden. Zo moesten wij naar het RKBO om ons aan te melden voor stage. Ook hebben wij een fiets geregeld. Een perfecte fiets om rond te fietsen en richting stage te gaan. Het fietsen gaat hier alleen even wat anders. De mensen hier rijden hier namelijk aan de linkerkant. Met een elastiekje om mijn linkerhand wist ik of ik aan de goede kant van de weg fietste. Alleen Mel moet natuurlijk altijd iets overkomen. Zo deden Wiep, Elise & ik bij een grote supermarkt boodschappen om veel spullen in te kopen. Met een grote boodschappentas achterop moest ik gaan fietsen. Ik stapte op de fiets om rechtsaf te slaan maar dat is hier niet zo handig.. Na stopgeschreeuw en keihard remmen voor de auto’s kwam ik midden op de weg met een grote boodschappentas te staan, hallo Suriname!

Deze week ben ik naar stage gegaan om kennis te maken mijn school en mijn mentor. Het onderwijs gaat hier totaal anders en de leerkrachten geven les op een andere manier dan in Nederland. Logisch, want de middelen die zij hier hebben zijn beperkt. Zo moeten de leerlingen bijvoorbeeld voor het knutselen hun eigen materiaal meenemen. In Nederland heb je kasten vol met papier, plaksel en stiften voor het knutselen. Daarnaast praten (vooral schreeuwen) de leerkrachten veel met gebiedende wijs. Dus niet ‘Zouden jullie je pen even willen pakken?’ maar ‘Pak je pen NU!’
Even wennen maar ik heb een leuke mentor die open staat voor alles dus dat gaat helemaal goed komen.

Als laatste is de cultuur even wennen hier. De eerste dagen had ik hier moeite mee maar dit gaat steeds beter. Je merkt dat je niet in Europa bent. In de avond kan je niet rustig even ergens naar toe fietsen maar moet je altijd met de taxi gaan. Het is wel prettig dat wij nu onze eigen taxi chauffeur hebben. Hij is erg aardig en brengt ons overal naar toe. Daarnaast hoor je overal waar je komt kusgeluiden en worden er dingen naar je geroepen door de Surinaamse mannen. Hierdoor voel je je soms niet zo prettig en onveilig.

Vanavond gaan wij het uitgaangsleven in Paramaribo verkennen. Ik ben erg benieuwd hoe het uitgaansleven hier is. Morgen hebben wij een poolparty in een hotel 

Voor nu zeg ik aju uit Paramaribo, ik spring even het zwembad in en laat snel weer wat van mij horen!
Liefs, Mel