De laatste twee trips!

Misschien een lang reisverslag deze keer, maar ik heb veel te vertellen over de trips die ik in deze afgelopen twee weken heb gedaan.

Op vrijdagavond (29 april)) stond er een schildpaddentrip op de planning. Samen met Elise, Wiep met haar ouders + zus en Dorien met haar ouders en nog wat anderen. Wij moesten eerst een stukje rijden met de bus naar Leonsberg. Hier stapten wij op de boot voor een tochtje van ongeveer een uur. We waren lekker aan de klets toen wij opeens dolfijnen zagen springen. Ze waren niet heel mooi omdat het rivierdolfijnen zijn maar alsnog was het erg leuk om te zien. Toen wij bij Braamspunt aankwamen mochten wij eerst even een stukje gaan wandelen zodat de gidsen het eten konden klaarmaken. Heerlijk op het strand! Een keer aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Daarna gingen wij eten en ik kan zeggen dat ik toch niet zo van het Surinaams eten ben, geen roti voor mij!

Na het eten werden wij in groepjes verdeeld en gingen wij in de donkerte op zoek naar de schilpadden. Het werd namelijk vloed en dan kwamen de schildpadden aan land. Dorien en haar ouders zagen een heel groot spoor en toen ze goed keken zagen ze een schildpad graven. Het bleek een groene soepschildpad te zijn. Heel zachtjes gingen wij achter de schildpad liggen om te kijken hoe er gegraven werd. Helaas werd de schildpad toch verstoord en liep zij weer weg. Toen mochten wij met de camera foto’s maken omdat het broedproces al verstoord was. Anders mag je alleen met een roodlichtje op de schildpad schijnen en mag je niet in het zicht van de schildpad gaan staan. Wij liepen weer terug en door de donkerte zagen we af en toe de golven net wat te laat. Waardoor Elise, Dorien en ik natte voeten kregen. Dit was ook wel weer een avontuur om steeds elke golf te gaan ontwijken.

Wij dachten dat we al een hele grote zeeschildpad hadden gezien maar toen kwamen we een veel groter soort tegen, de leatherback schildpad. Dit is de grootste schildpad van de wereld. Haar schildlengte kan wel 2,4 meter worden. Zij was gigantisch! Elise en ik gingen haar aanmoedigen om te gaan graven. Dit deden wij wel muisstil zodat zij niet verstoord werd. Na een tijdje ging de schildpad graven en onze gids ging meehelpen om snel een diepe kuil te krijgen. Toen kwam het meest indrukwekkende moment. De schildpad ging eieren leggen. De eitjes floepten er 1 voor 1 uit maar af en toe kwamen er ook twee tegelijk uit. Er konden tijdens de ‘bevalling’ wel 250 eitjes gelegd worden. De eitjes leken op vieze glibberige pingpongballetjes. Helaas van alle gelegde eitjes van de schildpadden die er zijn overleeft maar 1 van de 1000 eitjes het. Wij zagen namelijk ook een gat waarbij alle eitjes kapot waren gemaakt door wilde dieren. Erg sneu! Maar het was een bijzondere ervaring om mee te mogen maken!!

Donderdag (5 mei) mocht ik met An en haar familie mee naar Brownsberg. We begonnen de dag met ziplinen (kabelbanen). Dit was erg gaaf! Wij gingen met 50 km per uur over de Surinaamse rivier. Bij de laatste kabelbaan mocht je op de kop hangen. Dit moesten wij natuurlijk ook proberen!! Na het ziplinen gingen we onderweg met de jeep richting Brownsberg. An, Jacco, Lieke en ik mochten toen op het dak van de jeep zitten. Na vele takken te hebben ontwijkt was het een heel gaaf ritje! Toen we aankwamen op de berg was er een geweldig mooi uitzicht. We pakten alles uit en hoorde opeens veel gebrul uit de bomen. Er zaten drie brulapen in de boom. Wat een lawaai maken deze beesten! Daarna gingen we wandelen richting twee watervallen. Het was steil naar beneden en af en toe erg nat waardoor je moest oppassen dat je niet onderuit ging. We zochten heerlijk de verkoeling op bij de watervallen en toen gingen wij weer richting de top van de berg. In de avond zag onze gids een kaaiman in het water liggen. Hij pakte hem zo met één hand op. Ik was nog niet met een kaaiman op de foto geweest dus ik dacht mooi als eerste de kaaiman vast te houden. Dit ging alleen een beetje mis omdat ik schrok van zijn bewegingen. Ik gooide toen perongeluk de kaaiman de lucht in.. Hij viel op de grond en rende weg. Gelukkig kon de gids hem nog pakken zodat ik nog een keer op de foto kon en de rest van de groep ook!

We waren al voorbereid dat de tweede dag de zwaarste dag zou gaan worden. Wij moesten namelijk de hele Brownsberg aflopen. Gelukkig viel het mij mee en hadden wij nog een pauze bij de Witte Kreek. We sprongen van de rots af en konden heerlijk genieten van het zonnetje en het verkoelende water. We liepen het laatste stukje door de goudmijnen voordat wij aankwamen bij onze kano’s. Wij gingen namelijk overnachten op een onbewoond eiland. Samen met An waren wij met kanoën een topteam. Ik ging voorin zorgen voor het tempo en An ging sturen tussen alle bomen door. Zo kwamen wij als een speer aan op het onbewoond eiland. Het was onwijs mooi! Wij gingen onze tenten opzetten en het eten voor de avond klaarmaken. Vis met tayerblad en rijst stond op het menu. Daarna gingen we snel slapen. Het slapen in het tentje was niet een daverend succes omdat je alleen een matje had en geen kussen. Maar ach, het heeft ook weer iets!

De volgende dag moesten wij alles opruimen en stapte wij weer in de kano’s. Wij moesten 3 uur lang kanoën richting Stone Island. Gelukkig sprongen wij af en toe in het water waardoor we even konden rusten. Aangekomen bij Stone Island gingen wij weer met de auto richting de stad! Het was een onwijs leuke trip waarin we veel hebben gedaan en mooie uitzichten hebben gezien! De foto’s zijn te zien op Facebook.

Ik heb nog twee weekjes hier te gaan. De tijd gaat onwijs snel, dus ik ga nog genieten van de leuke dingen die wij hier nog gaan beleven!

Dikke brasa